Grappig, ik had me zo voorgenomen om regelmatig te bloggen, maar het kwam er toch niet van. Veel te veel te doen... Opbouw is voorspoedig verlopen, het weer was wel te doen. Daarna het nog zwaardere werk alle interieuren er weer in en.... soppen maar, zorgen dat alles weer op zijn plek staat... dit alles heeft altijd nog wel wat voeten in aarde. Tjonge jonge wat een geheen en weer op mijn klompen door de duinen.
Vanaf 21 maart was het zo ver. Het weekend er op was het Pasen...en de yurts waren volgeboekt.. toppie. Voor zo ver alles goed... maar toen werd het 2de paasdag. We zagen het al aankomen via Nauticlink. Dit is een door ons veel bezochte website met windvoorspellingen. Het was niet zo best. We zitten wel redelijk beschut maar toch, je moet maatregelen nemen. Zondag al extra lijnen gespannen over een aantal yurt en maandag, 2de paasdag vroeg op voor de rest. Rond 14.00 was het hoogte punt. Zondag op maandag kon ik 's nachts bijna niet slapen, het was veel te onrustig binnen in me. Daar stormde het al om het zo maar te zeggen... Goed maandag ochtend vroeg met flinke wind aan de gang en zoals ik al zei 14.00 het hoogte punt... het ging inderdaad steeds harder en harder. Uiteindelijk continue 9 en 10 met vlagen van ruim 11 tot bijna 12, dertig meter per seconde.. na iedere vlaag kijken en opnieuw spannen of nieuwe lijnen zetten.. Rond 16.00 uur nam de wind duidelijk voel en hoorbaar af... pffffffff.
Geen schade gelukkig... maar oeeeeehhhh wat was het weer spannend. Het was een soort van vuurdoop maar dan met (wind) voor het nieuwe seizoen... en het besef hoe nietig en klein je bent.
Hoe de elementen, lieflijk en wreed kunnen zijn, zonder voor en afkeuren en ook hoeveel schoonheid daar in zit.
En ook hoe Piet en ik kunnen kibbelen over kleine dingen en.... hoe verschillend we zijn, maar ook wat voor een top team we zijn als het er op aan komt.
.jpg)
